Cerrejón-formatie
geologische formatie in Colombia / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Cerrejón-formatie is een geologische formatie in Colombia. De formatie dagzoomt in het Ranchería-subbekken, genoemd naar de rivier de Ranchería, in de gemeente Barrancas in het departement La Guajira. Het bekken ligt tussen de Serranía del Perijá, uitloper van de Cordillera Oriental in het zuidoosten en de uitlopers van de Sierra Nevada de Santa Marta in het noordwesten, is van Selandien-Thanetien-ouderdom, rond de 60 tot 58 miljoen jaar (Ma) oud.
Era | Periode | Tijdvak | Tijd | Tijd geleden (Ma) |
---|---|---|---|---|
Cenozoïcum | Paleogeen | Eoceen | Ypresien | 48,6 |
55,8 | ||||
Paleoceen | Thanetien | |||
58,7 | ||||
Selandien | ||||
61,7 | ||||
Danien | ||||
65,5 | ||||
Mesozoïcum | Krijt | Laat | Maastrichtien | |
70,6 |
Gemeente Barrancas in La Guajira waar de formatie dagzoomt |
65 Ma | 50 Ma |
Carbonemys cofrinii | Titanoboa cerrejonensis |
Voorstelling van het tropische kustmoeras in het Paleoceen (+10 °C) |
Ontsluiting van de Cerrejón-formatie in de gelijknamige mijn |
De afzetting is een van de weinige fossielhoudende gesteenten en in het bijzonder van de megafauna sinds de Krijt-Paleogeengrens, "slechts" zo'n 6 miljoen jaar voor de afzetting van de Cerrejón-formatie. De grote landdieren en zeereptielen uit het Krijt waren uitgestorven en juist de kleinere zoogdieren en vogels overleefden en evolueerden naar grotere soorten. Het klimaat warmde na de nucleaire winter die op de inslag van de meteoriet van Chicxulub volgde, snel op. De eerste tropische oerwouden van de wereld na het uitsterven van de dinosauriërs vormden zich aan de noordkust van het toen reeds 70 miljoen jaar geïsoleerd liggende Zuid-Amerikaanse paleocontinent. In deze hete en vochtige tropische bossen, jaagde Titanoboa, met een geschatte lengte van 12 tot 15 meter en een gewicht van ruim 1100 kilo de grootst gevonden slang in de geologische geschiedenis, op krokodillen en schildpadden.[1]
De Colombiaanse geoloog en botanicus Carlos Alberto Jaramillo was betrokken bij diverse studies van fossiele vondsten uit de Cerrejón-formatie.