Cityvorming
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Cityvorming is een proces waarbij in oude binnensteden de economische functie vergroot wordt ten koste van de woonfunctie. In plaats van oude en kleinschalige woningen worden er kantoorgebouwen, banken, verzekeringsmaatschappijen, warenhuizen, hotels en complexen voor de overheid of cultuur en vrije tijd gebouwd.[1]
Een bekend voorbeeld is de situatie als in de City of London, waar het begrip ook naar genoemd is. Er wonen daar nog slechts een paar duizend mensen, terwijl er honderdduizenden iedere dag naartoe pendelen om er te werken en recreëren. De veranderingen in London gingen snel, in de periode 1880-1930 nam in de City het aantal inwoners af van 50.000 naar 15.000; tegelijkertijd steeg het aantal mensen dat er werkte van 260.000 naar 500.000.[2]