Club Brugge in het seizoen 1996/97
sportseizoen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Club Brugge nam voor aanvang van het seizoen 1996/97 afscheid van Gouden Schoen-laureaat Paul Okon. De Australische libero ruilde de Belgische competitie in voor de Italiaanse Serie A. In december 1996 vertrok ook de Kroatische goalgetter Mario Stanić naar Italië.
Club Brugge | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Plaats | Brugge | |||||
Stadion | Olympiastadion | |||||
Voorzitter | Fernand De Clerck | |||||
Algemeen directeur | Antoine Vanhove | |||||
Trainer | Hugo Broos | |||||
Assistent | René Verheyen | |||||
(Hoofd)sponsor | Gemeentekrediet | |||||
Competitie | Eerste Klasse | |||||
Website | (en) (nl) Officiële site | |||||
| ||||||
|
Club Brugge ving het vertrek van Okon op door middenvelder Lorenzo Staelens naar het centrum van de verdediging te schuiven. Daardoor kwam er op het middenveld een plaats vrij voor onder meer de jonge Eric Addo. In aanvallend opzicht nam Robert Špehar de rol van zijn landgenoot Stanić over. Spehar zou net als Stanić een seizoen eerder topschutter worden.
Desondanks kon Club Brugge in het seizoen 1996/97 zijn titel niet verlengen. In de competitie deed blauw-zwart het aanzienlijk beter dan grote concurrenten Standard Luik en RSC Anderlecht, maar tegen moest uiteindelijk nipt zijn meerder erkennen in Lierse SK van trainer Eric Gerets. Lierse kwam zowel in de beker als de competitie op het veld van Club Brugge winnen. De Antwerpse club werd uiteindelijk verrassend kampioen met twee punten voorsprong op de West-Vlamingen.
Ook in Europa liep het fout voor Club Brugge. In de voorronde van de UEFA Champions League raakte trainer Hugo Broos en zijn spelers niet voorbij Steaua Boekarest. Op eigen veld werd het 2-2, maar in Roemenië verloor Club Brugge met 3-0 na onder meer twee treffers van Adrian Ilie. Blauw-zwart belandde vervolgens in de UEFA Cup. Daarin schakelde het achtereenvolgens Lyngby BK en Național Boekarest uit. In de derde ronde van het Europese bekertoernooi trof Club Brugge het Schalke 04 van Rode Duivel Marc Wilmots. Dankzij doelpunten van Stanić en Spehar wist Club Brugge voor eigen volk met 2-1 te winnen. De terugwedstrijd in Gelsenkirchen werd echter met 2-0 gewonnen door Schalke. Wilmots en zijn ploegmaats mochten door naar de volgende ronde en werden uiteindelijk zelfs winnaar van het toernooi.
In de supercup kende het team van Hugo Broos meer succes. Stadsrivaal Cercle Brugge werd met 5-2 verslagen, na onder meer twee doelpunten van de 19-jarige Addo. Het was de achtste keer dat Club Brugge de supercup in ontvangst mocht nemen.
In januari 1997 volgde Franky Van der Elst zijn vroegere ploegmaat Okon op als winnaar van de Gouden Schoen. Voor de aanvoerder van Club Brugge was het de tweede keer dat hij tot beste speler in de Belgische competitie werd uitgeroepen. Na afloop van het seizoen kreeg hij ook de Fair-Play Prijs.