Connie Carpenter-Phinney
Amerikaans schaatsster / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Connie Carpenter-Phinney (Madison (Wisconsin), 26 februari 1957) is een Amerikaans voormalig langebaanschaatsster en wielrenster. In 1972 nam de toen veertienjarige Carpenter deel aan de Olympische Winterspelen, waar ze een zevende plaats behaalde op de 1500 meter. Op het wereldkampioenschap sprint in datzelfde jaar eindigde ze wederom als zevende. Carpenter werd in 1976 Amerikaans kampioen allround, maar kon door een enkelblessure niet deelnemen aan de Spelen van dat jaar.
Connie Carpenter-Phinney | ||||
---|---|---|---|---|
Connie Carpenter-Phinney (links) en Atje Keulen-Deelstra in 1974 | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Connie Carpenter-Phinney | |||
Geboortedatum | 26 februari 1957 | |||
Geboorteplaats | Madison | |||
Geboorteland | Verenigde Staten | |||
Nationaliteit | Amerikaanse | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | wielrennen en langebaanschaatsen | |||
Carrière-einde | 1984 | |||
|
Na deze enkelblessure begon Carpenter in 1976 wielerwedstrijden te rijden. Datzelfde jaar liet ze zich kronen tot Amerikaans kampioen op de weg en op de achtervolging. Op het wereldkampioenschap baanwielrennen in 1983 won Carpenter de regenboogtrui op de achtervolging. Haar grootste overwinning behaalde ze op de Olympische Spelen van 1984, toen ze de olympische titel behaalde in de wegrit.
Carpenter is getrouwd met Davis Phinney en samen hebben ze twee kinderen, de wielrennende zoon Taylor en dochter Kelsey.