Desi Bouterse
president van Suriname / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Desiré Delano (Desi) Bouterse (Domburg, 13 oktober 1945) is een Surinaams politicus. Hij was de president van Suriname van 12 augustus 2010 tot 16 juli 2020. Van 1980 tot 1988 was hij dictator en voerde hij een militair bewind in Suriname.
| Desi Bouterse | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Bouterse in augustus 2010 | ||||
| Volledige naam | Desiré Delano Bouterse | |||
| Geboren | 13 oktober 1945 | |||
| Geboorteplaats | Domburg | |||
| Kieskring | Paramaribo | |||
| Land | Suriname | |||
| Partij | NDP | |||
| Religie | Volle Evangelie | |||
| Functies | ||||
| 1980-1988 | Dictator[1][2][3][4][5] | |||
| sinds 1987 | Voorzitter van de NDP | |||
| 2005-2009 | Lid van De Nationale Assemblée | |||
| 2010-2020 | President van Suriname | |||
| ||||
Bouterse is de voorzitter en oprichter van de politieke partij de Nationale Democratische Partij (NDP), die met 19 zetels de grootste partij was in het politiek blok de Megacombinatie (MC) dat tevens door Bouterse werd voorgezeten. Op 19 juli 2010 werd Bouterse met 36 van de 50 parlementaire stemmen gekozen tot president van Suriname (het 51ste lid van De Nationale Assemblée was toenmalig president Ronald Venetiaan wiens ambt als president niet kon worden gecombineerd met het lidmaatschap van het parlement). Op 12 augustus 2010 werd Bouterse als zodanig geïnaugureerd in een buitengewone vergadering van De Nationale Assemblée (voor deze gelegenheid eenmalig verplaatst naar de Anthony Nesty Sporthal in Paramaribo) en hij nam officieel de macht over van zijn voorganger Venetiaan.[6][7] Tien jaar later, in 2020, verkreeg zijn partij minder dan een derde van de zetels in de Assemblee en werd op 13 juli van dat jaar zijn opvolger Chan Santokhi als president verkozen.
In de periode sinds 1975, toen Suriname onafhankelijk werd van Nederland, is Bouterse gaandeweg uitgegroeid tot de meest omstreden figuur in de jonge Zuid-Amerikaanse republiek. Bouterse is veroordeeld in het strafproces rond de zogenoemde Decembermoorden van december 1982. Hij wordt ook gezien als de hoofdverantwoordelijke voor de Moiwana-slachting van november 1986, waarbij ten minste 39 onschuldige Surinaamse marrons vermoord werden door het nationale leger van Suriname.
Ook is hij in Nederland wegens zijn betrokkenheid bij een drugstransport van 474 kilogram cocaïne bij verstek veroordeeld tot elf jaar celstraf. Europol heeft wegens zijn veroordeling een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd. Als staatshoofd genoot hij echter diplomatieke onschendbaarheid zodat hij naar het buitenland kon reizen zonder te worden aangehouden.[8][9]
Bouterses verkiezing tot president van Suriname bracht enorme schade toe aan de diplomatieke relatie tussen Suriname en Nederland, de voormalige kolonisator van Suriname. Maxime Verhagen, toenmalig demissionair minister van Buitenlandse Zaken van Nederland, liet kort na de verkiezing van Bouterse tot president van Suriname tijdens een persconferentie weten dat Bouterse "alleen in Nederland welkom is om zijn celstraf uit te zitten".[10]
Op 29 november 2019 werd hij door de Surinaamse krijgsraad bij verstek veroordeeld tot een gevangenisstraf van twintig jaar voor medeplichtigheid aan moord wegens zijn aandeel in de Decembermoorden (1982).[11] Op 30 augustus 2021 werd zijn veroordeling tot twintig jaar gevangenisstraf in verzet bekrachtigd. Hij is tegen deze veroordeling in hoger beroep gegaan.[12] In beide gevallen is niet overgegaan tot gevangenneming. Er zijn zorgen dat dit niet zonder een gewelddadige confrontatie uitgevoerd zou kunnen worden.[13]