Dichloormethaan
chemische verbinding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dichloormethaan of methyleenchloride is een organische verbinding die hoofdzakelijk als oplosmiddel gebruikt wordt. Het is een kleurloze en vluchtige vloeistof met een matig zoete en soms onaangename geur. Dichloormethaan is slecht oplosbaar in water, maar goed mengbaar met de meeste organische oplosmiddelen.
| Dichloormethaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
 | ||||
Structuurformule van dichloormethaan | ||||
 | ||||
Dichloormethaan | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | CH2Cl2 | |||
| IUPAC-naam | dichloormethaan | |||
| Andere namen | methyleenchloride, DCM | |||
| Molmassa | 84,93 g/mol | |||
| SMILES | C(Cl)Cl | |||
| CAS-nummer | 75-09-2 | |||
| EG-nummer | 200-838-9 | |||
| PubChem | 6344 | |||
| Beschrijving | Kleurloze vloeistof met een kenmerkende geur | |||
| Vergelijkbaar met | chloroform, difluormethaan | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H351[1] | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P281[1] | |||
| Carcinogeen | ja (IARC-klasse 3)[2] | |||
| EG-Index-nummer | 602-004-00-3 | |||
| VN-nummer | 1593 | |||
| ADR-klasse | Gevarenklasse 6.1 | |||
| LD50 (ratten) | (oraal) 1600[2] mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vloeibaar | |||
| Kleur | kleurloos | |||
| Dichtheid | 1,33[2] g/cm³ | |||
| Smeltpunt | −96,7[2] °C | |||
| Kookpunt | 40[2] °C | |||
| Zelfontbrandings- temperatuur | 605[2] °C | |||
| Dampdruk | 47000[2] Pa | |||
| Oplosbaarheid in water | 20[2] g/L | |||
| Slecht oplosbaar in | water | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Dichloormethaan werd voor het eerst bereid in 1840 door de Franse scheikundige Henri Victor Regnault, die het isoleerde uit een mengsel van chloormethaan en dichloor dat blootgesteld was geweest aan zonlicht.