Diogenes van Babylon
astroloog / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Diogenes van Babylon (Oudgrieks: Διογένης, Diogénês) (ook bekend als Diogenes Babylonicus, Diogenes de Babyloniër en Diogenes de Stoïcijn) was een stoïcijns filosoof uit de 2e eeuw v.Chr.
| Diogenes van Babylon | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
portret van Diogenes Babylonicus | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Naam | Διογένης, Diogénês | |||
| Geboren | Seleucia aan de Tigris, Babylonië, 2e eeuw v.Chr. | |||
| Overleden | voor 151 v.Chr. | |||
| Land | oude Griekenland | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Tijdperk | Antieke filosofie | |||
| Stroming | Stoicisme | |||
| Belangrijkste ideeën | dialectiek | |||
| Beïnvloed door | Chrysippos | |||
| Beïnvloedde | Carneades, Panaetius van Rhodos, Cicero | |||
| ||||
Diogenes werd geboren in Seleucia aan de Tigris in Babylonië, maar verhuisde naar Athene, waar hij onderwijs volgde bij Chrysippos en de opvolger werd van Zeno van Tarsus als hoofd van de Stoïcijnse school. Hij volgde in zijn doctrine sterk de opvattingen van Chrysippos, vooral diens dialectiek. Volgens Cicero (Academia ii. 30, De Oratore ii. 38) was Diogenes het die Carneades later zou inleiden in de dialectiek. De belangrijkste leerling van Diogenes was evenwel Panaetius van Rhodos.
Samen met Carneades en Kritolaos werd hij naar Rome gestuurd om in beroep te gaan tegen een boete van honderd talenten die door het Romeinse bestuur aan Athene was opgelegd in 155 v.Chr., naar aanleiding van de plundering van Oropos. Ze brachten er hun epideictictische redevoeringen eerst in een aantal privébijeenkomsten en vervolgens in de Romeinse Senaat. Daar wist Diogenes - volgens de overlevering - zijn publiek te charmeren met zijn sobere en gematigde manier van spreken (Gellius, vii. 14; Cicero, Acad. ii. 45).
Cicero noemt Diogenes "een groot en belangrijk stoïcijn" (De Officiis iii. 12). In het werk van de Epicureër Philodemus, dat gevonden werd in gecarboniseerde papyrusrollen tussen de ruïnes van de villa van de papyri in Herculaneum, wordt Diogenes meer besproken dan eender welke andere filosoof, uitgezonderd Epicurus zelf.