Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb

film van Stanley Kubrick / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (Nederlandse bioscooptitel: Dr. Vreemdelust of: Hoe ik mijn twijfel overwon en de Bom leerde liefhebben; Vlaamse bioscooptitel: Dr. Vreemdeliefde) is een film van regisseur Stanley Kubrick uit 1964. Het scenario is gebaseerd op de roman Red Alert die de ondergang van de wereld beschrijft: de Amerikaanse president maakt een fout die een kernoorlog tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten uitlokt.

Quick facts: Dr. Strangelove or How I Learned to Stop Wor...
Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb
Dr._Strangelove_-_Riding_the_Bomb.png
Majoor Kong valt met de atoombom op het doelwit
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Tagline The hot-line suspense comedy.
Alternatieve titel(s) Dr. Strangelove; Dr. Vreemdelust of: Hoe Ik Mijn Twijfel Overwon en de Bom Leerde Liefhebben
Regie Stanley Kubrick
Producent Stanley Kubrick
Scenario Peter George
Stanley Kubrick
Hoofdrollen Peter Sellers
George C. Scott
Sterling Hayden
Keenan Wynn
Slim Pickens
Peter Bull
Muziek Laurie Johnson
Montage Anthony Harvey
Cinematografie Gilbert Taylor
Distributie Columbia Pictures
Première 29 januari 1964
Genre Thriller, Komedie, Sciencefiction, Oorlog
Speelduur 96 minuten
Taal Engels
Russisch
Land Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Budget $ 1.800.000[1]
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Close
Officiële filmtrailer

Kubrick was aanvankelijk van plan om er, net zoals in de roman, een ernstige politieke thriller van te maken. Gaandeweg bedacht hij dat het een satire moest worden; vol zwarte humor, waanzinnige personages en humoristische scènes.

Hiermee ging hij in tegen de toen heersende trend om politieke thrillers te maken die inspeelden op de angsten voor de Koude Oorlog zoals sommige James Bondfilms of films uit de Harry Palmer-reeks. Kubrick dacht dat een politiek standpunt hierover beter aankwam als hij humor gebruikte. Iets dergelijks had Charlie Chaplin gedaan, die met The Great Dictator een satire over Adolf Hitler maakte.

Oops something went wrong: