Duitse Orde
geestelijke ridderorde / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Duitse Orde (Latijn: "Ordo domus Sanctæ Mariæ Theutonicorum Hierosolymitanorum") was een kruisridderorde die ontstond in de nadagen van de Derde Kruistocht (1189-1192). In navolging van de Engelse benaming, die op de Latijnse is gebaseerd, wordt de Duitse Orde ook wel Teutoonse Orde genoemd en haar ridderschap Teutoonse ridders.
De nationaalsocialisten hebben in 1942 in Duitsland een "Deutscher Orden" ingesteld. Voor deze orde van verdienste, zie Duitse Orde (nazi-Duitsland). Er werd ook een Duits Kruis ingesteld. Deze onderscheidingen hebben behalve hun naam niets met de Duitse Orde uit te staan.
De Orde behoorde tot de Milites Christi, de soldaten van Christus, die het geloof met de wapens wilden verdedigen en verbreiden. Andere, vergelijkbare milities waren de Tempeliers, de Johanniters en de Maltezers. Nadat het de christenen bij de Derde Kruistocht niet was gelukt om Jeruzalem te heroveren, vond de orde een nieuwe uitdaging: de kerstening van Pruisen en Lijfland. In de 16e en het begin van de 17e eeuw steunde zij het onderdrukken van de Reformatie en de strijd tegen het oprukkende Ottomaanse Rijk.
Het centrale archief van de orde bevindt zich in Wenen. In Nederland bestaat al sinds de middeleeuwen een balije van de Orde. Deze balije werd na de Reformatie protestants en wordt de balije van Utrecht genoemd. De commanderijen in zuidoostelijk Nederland vielen onder de balije Biesen, nabij Maastricht, ze werden door rooms-katholieke ridders bemand.