Dyslexie
wetenschappelijke term die gebruikt wordt voor ernstige problemen met het kunnen lezen van woorden / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dyslexie (uit het Grieks δυς- dys- ("beperkt") en λέξις lexis ("woord"), dus beperkt lezen; ook wel (onterecht) als woordblindheid aangeduid) is een term die in de wetenschap gebruikt wordt voor ernstige problemen met het kunnen lezen van woorden.
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
| Dyslexie | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Lezende kinderen | ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | F81.0, R48.0 | |||
| ICD-9 | 315.02, 784.61 | |||
| OMIM | 127700 127700 604254 606896 606616 608995 300509 | |||
| DiseasesDB | 4016 | |||
| MeSH | D004410 | |||
| ||||
Over het ontstaan is nog veel discussie, maar doorgaans neemt men aan dat de oorzaak van het leesprobleem gelegen is in het slecht functioneren van fonologische taalverwerking. Iemand met dyslexie heet een dyslecticus of dyslectica, meervoud respectievelijk dyslectici en dyslecticae, maar wordt geslachtsneutraal meestal 'dyslect' (meervoud 'dyslecten') genoemd.
Oops something went wrong: