Edward Johnson
Amerikaans militair (1816-1873) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Edward Johnson of Allegheny Johnson (Chesterfield County, Virginia, 16 april 1816 - Richmond, 2 maart 1873) was een Amerikaans generaal die in de Amerikaanse Burgeroorlog aan de zijde van de Confederatie vocht.
Edward Johnson | ||
---|---|---|
Johnson Edward | ||
Bijnaam | "Allegheny" Johnson "Oud Clubby" | |
Geboren | 16 april 1816 Chesterfield County, Virginia, Verenigde Staten | |
Overleden | 2 maart 1873 Richmond, Virginia, Verenigde Staten | |
Rustplaats | Hollywood Cemetery, Richmond, Richmond City, Virginia, Verenigde Staten, Plot: Confederate Officer's Sectie[1] | |
Land/zijde | Verenigde Staten Geconfedereerde Staten van Amerika | |
Onderdeel | United States Army Confederate States Army | |
Dienstjaren | 1830 – 1861 (USA) 1861 – 1865 (CSA) | |
Rang | Major (USA) Major General (CSA) | |
Eenheid | 12e Georgia Infanterie Regiment | |
Bevel | Army of the Northwest "Stonewall Division" | |
Slagen/oorlogen | Seminole Oorlog
|
Johnson studeerde in 1830 af aan de militaire academie van West Point en diende in de Seminole- en Mexicaans-Amerikaanse Oorlogen vooraleer tijdens de Burgeroorlog dienst te nemen in het Geconfedereerde leger. In 1863 werd Johnson gepromoveerd tot de rang van generaal-majoor en vocht hij bij de Slag bij Gettysburg, waar hij aanvankelijk niet door luitenant-generaal Richard S. Ewell werd ingezet om Cemetary Ridge in te nemen. Zijn aanval op Culp's Hill op de tweede en derde dag van de veldslag werden bloedig afgeslagen door de noordelijke troepen.
In 1864 werd Johnson krijgsgevangengenomen tijdens de Slag bij Spotsylvania Court House om drie maanden later weer vrijgelaten te worden. Later in het jaar, bij de Slag bij Nashville werd hij wederom krijgsgevangengenomen en bleef hij tot het einde van de oorlog in gevangenschap.