Efflux
cellulaire component / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Efflux is de tegenhanger van influx. Met de (actieve) efflux wordt de snelheid of mate bedoeld waarin een stof (in het bijzonder een vergif of antibioticum) door middel van actief transport de cel wordt uitgepompt. De efflux maakt deel uit van het xenobiotisch mechanisme, dat op zijn beurt een belangrijke rol speelt in de resistentie tegen antibiotica van bacteriën.
De efflux verschilt per cel en per stof. De efflux kan groter worden door mutatie, een grotere concentratiegradiënt, een grotere elektrogradiënt en meer poriën. De verandering kan zowel door een fysiologisch als door een pathologisch proces in gang gezet worden.