Eiland
door water omgeven landmassa (kleiner dan een continent) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een eiland is een landoppervlak dat aan alle kanten omringd is door water, maar kleiner is dan een continent en groter dan een klip of een zandbank. Ter onderscheid met een continent geldt dat de invloed van de zee in het midden van het eiland nog merkbaar is.
Zie Eiland (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Eiland.
St Michael's Mount bij eb |
Dit eiland bij Hensbroek werd in 1951 beschouwd als het kleinste van Nederland |
.jpg)
Het is algemeen geaccepteerd dat Groenland (met een oppervlakte van 2.166.086 km²) het grootste eiland ter wereld is.[1] Australië wordt gezien als een continent. Zou het land als een eiland gezien worden dan zou het met een oppervlakte van 7.686.850 km² het grootste eiland ter wereld zijn. Het grootste eiland in een meer is Manitoulin in het Huronmeer. Het grootste riviereiland is Majuli in de Brahmaputra.
Eilanden kunnen ontstaan door vulkanische activiteiten, sedimentatie en biologische activiteiten, zoals koraalgroei.
In dynamische milieus als de Waddenzee ontstaan (door sedimentatie) en verdwijnen (door erosie) geregeld eilanden. Een eiland mag daar zo heten als minimaal 160 hectare grond droog blijft staan bij een gemiddelde hoogwaterstand van de Noordzee. Sinds 2003 zijn de voormalige zandplaten Kachelotplate (Duits) en Noorderhaaks (Nederlands, wordt ook wel Razende Bol genoemd) beide een waddeneiland.[2][3]