Esperantujo
plaats waar Esperanto wordt gesproken / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esperantujo ([es.pe.ran.ˈtu.jo]?) of Esperantio ([es.pe.ran.ˈti.o]?) betekent letterlijk "Esperantoland" of "Esperantië". Het is een uitdrukking die door sommige sprekers van het Esperanto wordt gebruikt om de gemeenschap van Esperanto-sprekers of de Esperanto-beweging mee aan te duiden. Wanneer twee mensen Esperanto spreken, dan wordt gezegd dat ze "in" Esperantujo zijn.
| Esperantujo | |||
|---|---|---|---|
  Vlag van Esperantujo
Wapen van Esperantujo | |||
| Situering | |||
| Regio | 120 landen | ||
| Algemeen | |||
| Inwoners (1999) |
2 miljoen | ||
| Munteenheid | Stelo | ||
| Volkslied | La Espero | ||
| Taal | Esperanto | ||
| Inwonersnaam | Esperantist | ||
| Foto's | |||
.svg) | |||
| Landen met Esperanto-verenigingen | |||
| |||
|
|---|
| Dit artikel is onderdeel van de serie Esperanto |
| Taal |
| Akademio de Esperanto · Grammatica · Woordenboek · Esperantologie · Alfabet · Fundamento · PMEG |
| Verenigingen |
| Akademio Internacia de la Sciencoj · UEA · TEJO · BEMI · Esperanto Nederland · NEJ · Vlaamse Esperantobond · FLEJA · OSIEK · Internationale Katholieken |
| Geschiedenis |
| L.L. Zamenhof · Tijdlijn · Verklaring van Boulogne · Ata-ita-crisis · Neutraal Moresnet · Manifest van Praag · Bona Espero · Esperantostad |
| Esperantocultuur |
| Esperanto-bijeenkomst · Radio · Internacia Televido · Finvenkismo · Homaranismo · Kabei · Pasporta Servo · Politiek · La Espero · Stelo · Symbolen · Esperantist · UK · IJK · Moedertaalsprekers · Zamenhofdag |
| Esperantoliteratuur |
| PIV · Auteurs · Esperantostrips · Esperantotijdschrift |
| Kritiek op het Esperanto |
| Hervormd Esperanto · Esperantido · Eurokloon |
Portaal  Esperanto |
Het idee achter dit woord is waarschijnlijk dat de sprekers van een taal idealiter één gemeenschap vormen of in één land wonen. Iedere plek waar Esperantisten bijeenkomen wordt dan "Esperantujo" genoemd. Als zodanig is deze metafoor een voorbeeld, net als de Esperanto-vlag en de Esperanto-hymne, van ontleningen van de Esperanto-beweging aan het ideologische idioom van de natiestaat. Het is uitdrukkelijk niet het streven van de Esperantisten daadwerkelijk een eigen staat, maar wel een gevoel van gemeenschap te creëren. Als internationale hulptaal streeft het Esperanto er naar grensoverschrijdend te zijn.[1] Desondanks hopen veel Esperantisten dat Esperantujo ooit dusdanige erkenning krijgt dat op het internet het achtervoegsel ".eo" kan worden gebruikt. Daarnaast ijveren sommigen (Esperanta Civito) voor de erkenning van Esperantio als subject van internationaal recht, met een federale structuur die de 'esperantianoj' wil vertegenwoordigen.