Evangelie van Barnabas
pseudepigaar evangelie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het evangelie van Barnabas is een geschrift, dat het leven van Jezus van Nazareth beschrijft door de ogen van zijn discipel Barnabas. Het oudste bekende manuscript dateert uit de zestiende eeuw en is in het Italiaans geschreven. Er is ook een vertaling in het Spaans bekend. Vanwege die late ontstaansgeschiedenis kan het niet tot de apocriefen van het Nieuwe Testament gerekend worden, omdat daartoe uitsluitend geschriften uit de oudheid behoren. Het boek heeft ongeveer dezelfde lengte als de vier evangeliën samen, waarvan het grootste deel is gewijd aan Jezus' bediening. In grote lijnen komt het daarin overeen met dat wat in de andere vier evangeliën te vinden is. De invalshoek van het evangelie komt voor een groot deel overeen met de islamitische interpretatie omtrent Jezus als een profeet. In dit evangelie kondigt Jezus ook de komst aan van Mohammed. De oorsprong van het evangelie is omstreden, maar wordt tegenwoordig in Italië geplaatst, met als vroegst mogelijk datering de veertiende eeuw.[1]
- Het evangelie van Barnabas dient niet verward te worden met de brief van Barnabas die dateert van ongeveer 100 n.Chr.
Lonsdale en Laura Ragg[2] vertaalden de Italiaanse tekst voor het eerst in het Engels en voorzagen dit van een voorwoord van 70 pagina's met daarin de redenen waarom verscheidene geleerden ervan overtuigd waren dat dit een vals evangelie uit de Middeleeuwen betrof. In 1908 verscheen in Caïro een Arabische vertaling met een andere inleiding.