Filips II van Frankrijk
Koning van Frankrijk (1165-1223), regeerde van 1180 tot 1223 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Filips II, bijgenaamd August(us) (Parijs, 21 augustus 1165[1] – Mantes-la-Jolie, 14 juli 1223[2]) was de zevende koning uit het huis Capet. Hij was een zoon van Lodewijk VII en Adelheid van Champagne.[1]
| Filips II Augustus | ||
|---|---|---|
| 1165-1223 | ||
 | ||
PHILLIPVS DEI GRATIA FRANCORUM REX ("Filips, bij gratie Gods koning der Franken"). Zegel van Filips II Augustus: merk de fleur-de-lys op in de rechterhand (afdruk, 75 mm in diameter, Archives nationales, Parijs). | ||
| Koning van Frankrijk | ||
| Periode | 1180-1223 | |
| Voorganger | Lodewijk VII | |
| Opvolger | Lodewijk VIII | |
| Graaf van Artesië | ||
| Periode | 1180-1223 | |
| Voorganger | Filips van de Elzas | |
| Opvolger | Lodewijk VIII | |
| Vader | Lodewijk VII | |
| Moeder | Adelheid van Champagne | |
| Dynastie | Huis Capet | |
| Partner | (I) Isabella van Henegouwen (1180-1190) (II) Ingeborg van Denemarken (1193-1223) (III) Agnes van Meranië (1196-1201) | |
| Kinderen | (I) Lodewijk VIII  (III) Maria van Frankrijk (III) Filips van Frankrijk (III) Jan-Tristan van Frankrijk Peter Karlotus | |
Hij kreeg de bijnaam "Augustus" van de monnik Rigord[3] nadat hij in juli 1185 (Verdrag van Boves) de graafschappen Artesië, Valois, Amiens en een groot deel van de Vermandois[4] aan het kroondomein had toegevoegd (hierbij zou "Augustus" verwijzen naar de Romeinse keizers omwille van de enorme gebiedsuitbreiding) en eveneens omdat hij in de maand augustus was geboren.[5]
Kapelaan en biograaf van Filips II, Willem de Bretoen, noemt hem "Filips de Grootmoedige" (Philippus Magnanimus)[6] in zijn tussen 1214 en 1224 geredigeerde Chronicon. Deze kroniek is een voortzetting van deze van Rigord die Filips II hem had gevraagd op te kuisen, omdat hij deze laatste minder lovend vond dan hij wenste.
Filips Augustus blijft een van de meest bewonderde en bestudeerde vorsten van middeleeuws Frankrijk, niet alleen omwille van zijn lange regering, maar ook omwille van zijn belangrijke militaire overwinningen en zijn belangrijke bijdrage aan het bevestigen en versterken van de koninklijke macht die aldus een einde maakte aan het feodale systeem.
Filips Augustus is de eerste koning die in documenten, sporadisch vanaf 1190, officieel vanaf 1204, Rex Franciæ ("koning van Frankrijk") in plaats van Rex Francorum ("koning der Franken") gebruikt.[7] Men moet er evenwel op wijzen dat de verdragen en vredesovereenkomsten gesloten tussen vazallen of bondgenoten en het koninkrijk Frankrijk zonder uitzondering spreken van Philippus rex Francorum ("Filips, koning der Franken") in tegenstelling tot bijvoorbeeld Richardus rex Angliæ ("Richard, koning van Engeland"), maar eerder als Heinrich rex Romanorum ("Hendrik, koning der Romeinen") voor de Duitse keizer.