Fosforpentachloride
chemische verbinding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fosforpentachloride (PCl5) is een zeer toxische en corrosieve anorganische verbinding. Het is een van de belangrijkste fosforchlorides, samen met fosfortrichloride en fosforylchloride. Het is goed oplosbaar in koolstofdisulfide, halogeenalkanen (zoals dichloormethaan en tetrachloormethaan) en benzeen. In water ontleedt het heftig onder vorming van fosforzuur en waterstofchloride:
| Fosforpentachloride | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |||||
 | |||||
Structuurformule van fosforpentachloride | |||||
 | |||||
Fosforpentachloride in een ampul | |||||
| Algemeen | |||||
| Molecuulformule | PCl5 | ||||
| IUPAC-naam | fosforpentachloride | ||||
| Molmassa | 208,22 g/mol | ||||
| CAS-nummer | 10026-13-8 | ||||
| Beschrijving | Kleurloze kristallen | ||||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |||||
| |||||
| H-zinnen | H302 - H314 - H330 - H373 | ||||
| EUH-zinnen | geen | ||||
| P-zinnen | P260 - P280 - P284 - P305+P351+P338 - P310 | ||||
| VN-nummer | 1806 | ||||
| Fysische eigenschappen | |||||
| Aggregatietoestand | vast | ||||
| Kleur | kleurloos | ||||
| Dichtheid | 1,6 g/cm³ | ||||
| Kookpunt | 159-160 (Sublimeert) °C | ||||
| Sublimatiepunt | 70-80 °C | ||||
| Goed oplosbaar in | water, koolstofdisulfide, halogeenalkanen, benzeen | ||||
| Geometrie en kristalstructuur | |||||
| Dipoolmoment | 0 D | ||||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | |||||
| |||||
Fosforpentachloride werd voor het eerst beschreven door Humphry Davy in 1810.[1]