Frankische Rijk
historisch rijk in West-Europa / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Frankische Rijk (Latijn: Regnum Francorum, Koninkrijk der Franken, later Imperium Francorum, Keizerrijk der Franken) was een gebied dat door de Franken werd bestuurd tussen de 3e en de 10e eeuw en al snel uitgroeide tot een grootmacht. Het Frankische Rijk werd bestuurd door het rijk in subkoninkrijken onder te verdelen, een strategie die de politiek in West-Europa nog eeuwen zou beheersen.
| Regnum Francorum | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Kaart | |||||
| |||||
| 481-814 | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Doornik 458-486, Parijs 486-888 | ||||
| Munteenheid | Solidus en Triens van 534 tot 679. | ||||
| Regering | |||||
| Regeringsvorm | Monarchie | ||||
| Dynastie | Merovingen, 481-751 Karolingen, 751-987 | ||||
| Staatshoofd | Koning, vanaf 800 Keizer | ||||
De erfverdelingen van het enorme rijk waren echter nog ingrijpender en de resultaten zijn tot op de dag van vandaag te zien. Zo werd het Rijk in 843, na de dood van Lodewijk de Vrome, door het Verdrag van Verdun verdeeld onder zijn drie zoons. Hierdoor ontstond in het westen het West-Frankische Rijk, waaruit later het Franse Frankrijk zou ontstaan. In het oosten ontstond na de verdeling van het Frankische Rijk eerst het Oost-Frankische Rijk dat zich vervolgens ontwikkelde tot het Heilige Roomse Rijk, waaruit uiteindelijk onder meer de Duitse landen Duitsland en Oostenrijk zijn voortgekomen.
Mede door toedoen van deze twee grote rijken had Midden-Francië ofwel het Middenrijk, dat van de Noordzee tot de Middellandse Zee liep, moeite om zich volledig te ontwikkelen. Bij het Verdrag van Meerssen uit 870 werd het Middenrijk verdeeld tussen het West- en het Oost-Frankische Rijk, maar het zou nooit helemaal bij een van deze twee rijken gaan horen. Uit het vroegere Middenrijk zouden uiteindelijk het Nederlandse Nederland, België, Luxemburg, Zwitserland, Liechtenstein en het Italiaanse Italië voortkomen.