Traditioneel rekenen
rekendidactiek / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Functioneel rekenen (ook: traditioneel rekenen) is een rekendidactiek die bouwt op het automatiseren en oefenen. Het gaat uit van een gelaagdheid in het leren: automatismen (de eenvoudigere mentale processen) dienen het denkproces (de hogere mentale processen).[1] Functioneel rekenen gaat uit van veel oefenen alvorens de leerstof in contexten en toepassingen te gebruiken: begrip volgt uit beheersing. Functioneel rekenen wordt geplaatst tegenover het realistisch rekenen.