Fysische chemie
een van de klassieke deelgebieden van de scheikunde / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fysische chemie, fysische scheikunde of fysicochemie is, naast de anorganische en de organische chemie, een van de klassieke deelgebieden van de scheikunde. Zij houdt zich bezig met het grensgebied tussen natuur- en scheikunde, in het bijzonder de toepassing van fysische methoden op chemisch gebied. Terwijl in de preparatieve chemie de chemische synthese van bekende en onbekende stoffen op de voorgrond staat, tracht de fysische chemie met behulp van theoretische en experimentele methoden de eigenschappen van stoffen en hun veranderingen te beschrijven en te begrijpen, met als doel voor alle relevante processen algemeen geldige wetmatigheden te formuleren.
| Deel van een serie artikelen over |
|
|---|
| Instrumenten voor analytische chemie
|
| ––– Algemeen ––– |
|
Atoom · Binding · Element · Energie · Evenwicht · Fase · Ion · Reactie · |
| ––– Deelgebieden ––– |
|
Analytische chemie · Anorganische |
Portaal  Scheikunde |
Er bestaat een nauw verband met de natuurkunde (vooral de atoom- en molecuulfysica enerzijds en de thermodynamica en statistische fysica anderzijds). Afhankelijk van de zwaartepunten in het onderzoek wordt wel onderscheid gemaakt tussen fysische chemie en chemische fysica. De fysische chemie biedt de basis voor de chemische technologie en de procestechniek. Chemici die zich vooral met fysische chemie bezighouden, worden wel fysisch-chemici genoemd. Fysische chemie is een verplicht onderdeel voor elke chemiestudie.