Handelingen van de apostelen
vijfde boek van het Nieuwe Testament / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Handelingen van de apostelen (Koinè-Grieks: Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, Práxeis tôn Apostólōn; Latijn: Actus apostolorum of Acta apostolorum, "daden van de apostelen"), vaak Handelingen genoemd of verder afgekort "Hand.", is een boek in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het boek werd in het Koinè-Grieks geschreven.
| Handelingen | ||
|---|---|---|
.jpg) | ||
Handelingen 15:22–24 in het Latijn (links) en het Grieks in de Codex Laudianus (6e eeuw). | ||
| Auteur | onzeker; traditioneel toegeschreven aan Lucas | |
| Tijd | ca. 80 of 85[1]:5:16 | |
| Taal | Grieks | |
| Hoofdstukken | 28 | |
| Vorige boek | Johannes | |
| Volgende boek | Romeinen | |
Handelingen vormt samen met het Evangelie volgens Lucas een tweedelig werk dat traditioneel aan de evangelist Lucas wordt toegeschreven. Tijdens de canonvorming van het Nieuwe Testament zijn de twee delen apart van elkaar in het Nieuwe Testament terechtgekomen en ze worden in de standaardvolgorde gescheiden door het evangelie volgens Johannes.
Handelingen begint met de hemelvaart van Jezus. Daarna volgen verhalen over Pinksteren, de uitstorting van de Heilige Geest, het ontstaan van het vroege christendom en de zendingsreizen van de apostel Paulus. Het boek eindigt met de verkondiging door Paulus in Rome, waar hij naar reisde omdat hij na een aanklacht een beroep op de keizer deed.