![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4b/Agilent1200HPLC.jpg/640px-Agilent1200HPLC.jpg&w=640&q=50)
High-performance liquid chromatography
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
High-performance liquid chromatography (HPLC; soms ook high-pressure liquid chromatography genoemd) is een scheidingsmethode die veel gebruikt wordt in de analytische chemie. Het is vloeistofchromatografie waarbij het eluens onder hoge druk door een sterk gepakte kolom wordt gepompt. Met behulp van HPLC kan men de bestanddelen van een chemisch mengsel scheiden, identificeren en kwantificeren. De mengsels kunnen onder andere bestaan uit chemicaliën, farmaceutische stoffen, voedingsbestanddelen of biologische moleculen.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4b/Agilent1200HPLC.jpg/640px-Agilent1200HPLC.jpg)
De druk kan voor normale HPLC oplopen tot zo'n 200 bar. Voor UHPLC (Ultra High performance Liquid Chromatography) kan de druk zelfs zo'n 1000 bar of meer zijn. Door de hoge druk en het goede contact met de stationaire fase wordt een relatief grote snelheid bereikt van de scheiding, en een zeer goede resolutie. Een typische looptijd voor de meting van één monster met HPLC ligt tussen de 5 en 60 minuten. Elke component in het te scheiden mengsel hecht zich op een andere manier aan de stationaire fase, wat leidt tot verschillende migratiesnelheden door de kolom. Hierdoor worden de bestanddelen van het mengsel gescheiden.
HPLC wordt toegepast in onderzoek (bijvoorbeeld bij het zuiveren van bepaalde biologische moleculen uit een complex mengsel), bij industriële productie van commerciële verbindingen (bijvoorbeeld van farmaceutica) en voor medische doeleinden (zoals het vaststellen van bloedwaarden). HPLC is een algemene techniek in de laboratoriumwetenschappen, maar de uitvoering ervan verschilt per instrument en vergt meestal specifieke deskundigheid.