Hypogeïsche kieming
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hypogeïsche kieming (Latijn: hypogaeus/hypogeus = 'ondergronds/onderaards' v. Grieks: ὑπόγαιος/ὑπόγειος hupógaios/hupógeios = 'ondergronds/onderaards' v. ὑπό hupó , γῆ gè = 'grond/aarde') is een term uit de plantkunde die aangeeft dat de kieming van een plant ondergronds plaatsvindt. Een voorbeeld van een plant met hypogeïsche kieming is de erwt. Het tegengestelde van hypogeïsch is epigeïsch (bovengrondse kieming).