Internationaal privaatrecht

Het internationaal privaatrecht, afgekort als ipr, is de tak van het recht die in een privaatrechtelijke internationale rechtsverhouding uitmaakt:

1. welke rechter internationaal bevoegd is kennis te nemen van het geschil;
2. welk recht van toepassing is op het geschil;
3. of en in hoeverre buitenlandse beslissingen te lande erkend en ten uitvoer gelegd kunnen worden.

Dit vormen de drie hoofdonderdelen van het internationaal privaatrecht. Het eerste en het derde onderdeel wordt wel gerekend tot het 'formele internationaal privaatrecht' en het tweede onderdeel wordt gerekend tot het 'materiële internationaal privaatrecht'. Het tweede onderdeel wordt ook wel aangeduid als 'conflictenrecht'. Steeds meer auteurs kwalificeren eveneens een vierde onderdeel van het internationaal privaatrecht: namelijk de steeds belangrijker wordende nauwe samenwerking tussen staten.[1]