Iso-elektrisch punt
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het iso-elektrisch punt (pI of IEP) is de pH waarbij de stof geen netto elektrische lading draagt. Vooral bij aminozuren en eiwitten is dit een belangrijke grootheid.
Bij een aminozuur zonder proton-uitwisselende residuen (met dus enkel de typische amine- en carboxyl-groep) wordt de pI berekend op basis van het gemiddelde van de pKz's:
Voor aminozuren met meerdere ioniseerbare groepen (bijvoorbeeld lysine) kan deze formule toegepast worden op de pKa's van de groepen die een proton-uitwisseling verwijderd zijn van de neutrale vorm.
De lading van een eiwit wordt bepaald door de omgevings-pH:
- is de omgevings-pH lager (zuurder; meer H+) dan de pI van het eiwit, dan draagt het eiwit een netto positieve lading.
- is de pH hoger (basischer) dan de pI, dan draagt het een netto negatieve lading.