Israël Grammaticus
broeder / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Israël Grammaticus[1] (ca. 895[2] - 26 april, na 965) was in het midden van de tiende eeuw een van de toonaangevende Europese geleerden. In de jaren 930 was hij verbonden aan het hof van koning Æthelstan van Engeland (924-939). Na de dood van Æthelstan slaagde hij er in het beschermheerschap van aartsbisschop Ruotbert van Trier te verwerven. Hij werd de leraar (tutor) van Bruno de Grote, de latere aartsbisschop van Keulen. In de late jaren 940 wordt Israël als bisschop genoemd. Aan het eind van zijn leven was hij een monnik in de benedictijnse abdij van Maximin in Trier.
Israël was waarschijnlijk een Breton. Hij was een volleerd dichter en een aanhanger van de negende-eeuwse Ierse filosoof Johannes Scotus Eriugena. Hij was een van de weinige geleerden van zijn tijd die het Oudgrieks machtig was. Hij schreef theologische en grammaticale traktaten alsmede commentaren op het werk van andere filosofen en theologen.