Joden
aanhangers van de joodse religie (joden) dan wel iemand met de joodse etniciteit (Joden) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Joden vormen een volk of etniciteit, ook bekend als de Israëlieten, het Joodse volk of het volk Israël.
Voor een bespreking van de joodse religie, zie jodendom. Voor de spelling van woorden met betrekking tot het jodendom, zie Joden (spelling).
| Joden (יְהוּדִים) | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Bekende Joden: van links naar rechts Judas Maccabeus, Josephus, Akiva ben Joseph, Maimonides, Baruch Spinoza, Sigmund Freud, Sholem Aleichem, Albert Einstein, Emmy Noether, David Ben-Gurion, Marc Chagall en Natalie Portman | ||||
| Totale bevolking | 13 à 14,6 miljoen | |||
| Verspreiding | Israël, in de diaspora wereldwijd (voornamelijk Europa en Noord-Amerika) | |||
| Taal | Hebreeuws, Jiddisch, Ladino, andere Joodse talen, in de diaspora ook plaatselijke omgangstaal (onder andere Engels en Russisch) | |||
| Geloof | Jodendom | |||
| Verwante groepen | Andere Semitische volkeren | |||
| ||||
Het Joodse volk leefde volgens de Bijbelse overlevering gedurende ten minste drieduizend jaar in de regio Palestina, waar het een monotheïstische religie (het jodendom) ontwikkelde en meerdere malen zelfbeschikking genoot. De Joden werden na een opstand door de Romeinen vrijwel geheel uit Palestina verbannen. Daarna begon de diaspora, oftewel verspreiding. De Joden hebben sindsdien een bewogen bestaan geleid waarin armoede, discriminatie, onderdrukking en uitroeiing, maar ook culturele, economische en individuele bloei voorkwamen. Door de jaren heen was de joodse religie, het jodendom, de voornaamste bindende factor tussen de Joden die verspreid over de hele wereld wonen, maar het belijden van deze religie of het volgen van de joodse tradities is geen vereiste om tot het Joodse volk te behoren.
Sinds de opkomst van het nationalisme en de Verlichting hebben ook Joden een transitie ondergaan waardoor velen zich minder als een volk en meer als een etnische of etnoreligieuze gemeenschap binnen andere volken zijn gaan zien. Deelname aan alle aspecten van het maatschappelijk leven kon nu toenemen.
Tijdens de diaspora ontstond op veel plaatsen antisemitisme, een vorm van racisme. Als reactie op het antisemitisme ontstond met name vanuit Oost- en Centraal-Europa een Joodse nationale beweging, het Zionisme. De zionisten streefden naar een eigen land voor Joden in Palestina. Een deel van de zionisten emigreerden dan ook naar dat gebied. Dit droeg bij aan de groei van de Joodse gemeenschap in het toenmalig Ottomaanse en later Britse mandaatgebied Palestina en uiteindelijk aan de stichting van de staat Israël.
Niet alle Joden zijn echter zionist, velen zijn vooral loyaal aan hun nationaliteit vanuit hun geboorteland, naast de verbondenheid met hun historische/etnische afkomst.
Oops something went wrong: