Kill Bill
film van Quentin Tarantino / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kill Bill is een Amerikaanse actiefilm in twee delen van filmregisseur Quentin Tarantino. Vol. 1 (deel 1) kwam in oktober 2003 uit, Vol. 2 (deel 2) volgde korte tijd later in april 2004. Beide delen zijn, net als de eerdere films van Tarantino, geproduceerd door Miramax Films. In 2011 kwam de samengevoegde film uit, Kill Bill: The Whole Bloody Affair. Deze ruim vier uur durende film omvat deel een en deel twee.
| Kill Bill | ||||
|---|---|---|---|---|
.png) | ||||
| Alternatieve titel(s) | Kill Bill: The Whole Bloody Affair | |||
| Regie | Quentin Tarantino | |||
| Producent | Lawrence Bender | |||
| Scenario | Quentin Tarantino | |||
| Voice-over | Uma Thurman | |||
| Hoofdrollen | Uma Thurman David Carradine Daryl Hannah Michael Madsen Lucy Liu | |||
| Montage | Sally Menke | |||
| Cinematografie | Robert Richardson | |||
| Distributie | Miramax Films | |||
| Genre | Actie / martial arts | |||
| Speelduur | 247 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land |  Verenigde Staten | |||
| Budget | $ 55.000.000 | |||
| Opbrengst | $ 333.108.506 | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
De film vertelt het verhaal van de vendetta van "The Bride" (haar naam wordt in Vol. 1 nog niet prijsgegeven), een personage gecreëerd door Quentin Tarantino en hoofdrolspeelster Uma Thurman ten tijde van Pulp Fiction. Zij zijn de 'Q & U' uit de credits. Kill Bill put uit verschillende invloeden, waaronder de film Lady Snowblood. Grote lijnen van de plot en een nummer zijn uit deze film afkomstig.
De film is in tien hoofdstukken verdeeld, vijf hoofdstukken per deel. Deze verdeling leverde twee films van uiteenlopende tijdsduur op. Quentin Tarantino gaf later zelf aan dat hij Kill Bill als één enkele film ziet en oorspronkelijk was de film door hem ook als één film bedoeld.[1] Producent Harvey Weinstein die erom bekend stond dat hij films liet inkorten stelde dat ook deze film veel te lang zou worden. Deze zou namelijk meer dan vier uur gaan duren. Het inkorten zou echter betekenen dat vele typerende en goede scènes weggelaten zouden worden.[2] Weinstein besloot dat de film dan maar in tweeën geknipt moest worden. Op deze manier kon er ook meer aan verdiend worden.