Koppelwerkwoord
werkwoord dat twee delen van een zin met elkaar verbindt / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een koppelwerkwoord verbindt twee delen van een zin, waarbij het ene deel een naamwoord is en een eigenschap van het andere deel (het onderwerp) aangeeft.[1] De overgebleven zinsdelen zijn bijwoordelijke bepaling of indirect object. Een lijdend voorwerp is niet mogelijk.