Kristof Vandewalle

Belgisch wielrenner / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Kristof Vandewalle (Kortrijk, 5 april 1985) is een Belgisch voormalig wielrenner. Als belofte reed Vandewalle bij wielerploeg Beveren 2000, het belofteteam van Quick Step. Zijn grootste triomf was een ritzege in de Ronde van de Toekomst in 2007.

Quick facts: Kristof Vandewalle, Persoonlijke informatie, ...
Kristof Vandewalle
Leuven_-_Brabantse_Pijl%2C_15_april_2015%2C_vertrek_%28B158%29.JPG
Kristof Vandewalle, Brabantse Pijl 2015.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 5 april 1985
Geboorteplaats Kortrijk, Vlag van België België
Lengte 180 cm
Gewicht 71 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Trek Factory Racing
Specialisatie(s) aanvallen, tijdrijden
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 19e (2011)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Close

Tussen 2008-2011 had Vandewalle een profcontract bij Topsport Vlaanderen. Hij combineerde zijn profcarrière met universitaire studies Handelsingenieur. In zijn eerste twee grote wedstrijden (Amstel Gold Race en de E3 Prijs) kon Vandewalle zich meteen tonen aan het publiek. In 2010 behaalde hij zijn eerst profzege in de GP van het Kanton Aargau (Zwi/1.BC) te Gippingen.

Vanaf het seizoen 2011 rijdt Vandewalle voor het Belgische World Tour-team Quick Step. Tijdens dit seizoen werd Vandewalle tweede in de achttiende etappe in de Ronde van Spanje na Francesco Gavazzi van Lampre. In 2012 won hij het Belgisch kampioenschap tijdrijden. Vandewalle klopte Ben Hermans en Philippe Gilbert.

Op zondag 16 september 2012 won Vandewalle op de wereldkampioenschappen samen met zijn ploeg Omega Pharma-Quickstep de WK-ploegentijdrit. De andere vijf renners waren Niki Terpstra, Peter Velits, Tony Martin, Tom Boonen en Sylvain Chavanel. Het BMC van Philippe Gilbert strandde op drie seconden.

Dat Vandewalle een uitstekend tijdrijder is, werd bovendien nog bevestigd door het verlengen van zijn titel op het Belgisch kampioenschap tijdrijden in 2013 en 2014.

In 2015 draaide hij door fysiek malheur een minder seizoen. Negen maal wist hij de eindstreep niet te halen. Een lichtpuntje dat seizoen was de overwinning in de als ploegentijdrit gereden proloog van de Ronde van Alberta. Op 19 september van dat jaar reed hij zijn laatste meters als professioneel wielrenner in de GP Impanis. Na zijn aankondiging te stoppen meldde hij zich te willen richten op zijn maatschappelijke carrière.