Leo Lucassen
Nederlands historicus / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leonardus Antonius Christoffel Jacobus (Leo) Lucassen (Meijel, 25 juli 1959) is een Nederlandse historicus.
| Leo Lucassen | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Lucassen (Universiteit van Nederland, 2015) | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Leonardus Antonius Christoffel Jacobus Lucassen | |||
| Geboren | 25 juli 1959 | |||
| Geboorteplaats | Meijel | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep | historicus | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Lucassen promoveerde in 1990 op het proefschrift En men noemde hen zigeuners. De geschiedenis van Kaldarasch, Ursari, Lowara en Sinti in Nederland, 1750-1944. Hij heeft zich sindsdien in de geschiedenis van migratie en integratie gespecialiseerd.
Sinds 1 november 2005 is hij hoogleraar sociale geschiedenis aan de Universiteit Leiden. In september 2014 werd hij Directeur Onderzoek van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) en in april 2020 volgde hij Henk Wals op als directeur. Bij dit instituut werkte ook zijn oudere broer Jan Lucassen, emeritus hoogleraar in internationale en vergelijkende sociale geschiedenis.
In 2019 werd Leo Lucassen lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen.
Lucassens uitgesproken meningen, onder meer over migratie, veroorzaken regelmatig enige ophef op sociale media.[1]