Macrobiotiek
pescetarisch dieet gefixeerd op ideeën over soorten voedsel uit het zenboeddhisme / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Macrobiotiek is een voedings- en gezondheidsleer en is ontwikkeld door de Duitsers Christoph Wilhelm Hufeland en Theodor Hahn in de 19de eeuw.
Een nieuwere versie ontwikkelde de Japanner George Ohsawa (1893-1966) op de basis van het zenboeddhisme. Vanaf 1970 is Michio Kushi (leerling G. Osawa) actief geweest in Europa. Het woord is afgeleid van het Griekse "makros", dat groot betekent en "bios" dat leven betekent. Samen houdt het "kunst om tot een veelomvattend leven te komen" in. De leer wordt ten minste ten dele beschouwd als pseudowetenschap en is een combinatie van 5000 jaar oude ervaring en kennis van het Japanse zen, boeddhisme en de westerse wetenschap. De leer is gebaseerd op de filosofie dat er in een mensenleven evenwicht dient te zijn tussen yin en yang.
Macrobiotiek is een levenswijze volgens de wetten van de natuur, de Orde van het Universum. Uitgangspunt is dat het intuïtieve gezonde verstand weet heeft van deze wetten. Deze wetten van yin en yang zijn sinds het begin van de mensheid in praktijk gebracht.
Iemand die de macrobiotische levenswijze wenst te volgen streeft ernaar zijn/haar handeling en gedachte overeen te stemmen met de Orde van het Universum, met als resultaat een heldere visie op zijn leven en gezondheid.