Magnetische flux

De magnetische flux, ook wel magnetische stroom, door een oppervlak is de oppervlakte-integraal van de magnetische fluxdichtheid over dat oppervlak. Het is, populair gezegd, een natuurkundige grootheid waarmee het aantal magnetische veldlijnen die het oppervlak doorkruisen, wordt aangegeven. Met de flux in het algemeen wordt de 'doorstroom' van een bepaalde grootheid bedoeld. De eenheid van magnetische flux is de weber.

Quick facts: Elektromagnetisme ... ▼

Elektromagnetisme
elektriciteit · magnetisme
Elektrostatica elektrische lading · elektrisch veld elektrische potentiaal · wet van Coulomb elektrische flux · wet van Gauss
Magnetostatica magnetisch veld · elektrische stroom wet van Ampère · lorentzkracht magnetische flux · dipoolmoment
Elektrodynamica inductie · wetten van Maxwell elektromagnetische golf wet van Faraday
Elektriciteitsleer spanning · stroom · weerstand condensator · spoel · impedantie wet van Ohm
Wetenschappers Ampère · Coulomb · Faraday · Gauss Lorentz · Maxwell · Ohm · Tesla Volta · Weber · Ørsted

De magnetische flux ${\displaystyle \Phi }$, genoteerd met de Griekse hoofdletter phi, door het oppervlak ${\displaystyle A}$ wordt gegeven door:

${\displaystyle \Phi _{B}=\iint _{A}\mathbf {B} \cdot \mathrm {d} \mathbf {A} }$

Daarin is:

• ${\displaystyle \Phi _{B}}$ de magnetische flux
• ${\displaystyle \mathbf {B} }$ de magnetische fluxdichtheid of magnetische veldsterkte
• ${\displaystyle \mathrm {d} \mathbf {A} }$ de infinitesimale normaalvector op ${\displaystyle A}$

De magnetische flux wordt met ${\displaystyle \Phi _{B}}$ genoteerd om deze van de elektrische flux ${\displaystyle \Phi _{E}}$ te onderscheiden.