Martin Van Buren
Amerikaans politicus (1782–1862), achtste president van de Verenigde Staten en vicepresident onder Andrew Jackson / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Martin Van Buren, gedoopt als Maarten Van Buren[1] (Kinderhook (New York), 5 december 1782 – aldaar, 24 juli 1862), was de achtste president van de Verenigde Staten (1837-1841). Vóór zijn presidentschap was hij de achtste vicepresident (1833-1837) en de tiende minister van Buitenlandse Zaken onder Andrew Jackson (1829-1831).
Martin Van Buren | ||||
---|---|---|---|---|
Martin Van Buren | ||||
Geboren | 5 december 1782 Kinderhook, New York Verenigde Staten | |||
Overleden | 24 juli 1862 Kinderhook, New York Verenigde Staten | |||
Politieke partij | Democratisch- Republikeinse Partij (tot 1828) Democratische Partij (1828–1848) Free Soil Partij (1848–1852) Democratische Partij (vanaf 1852) | |||
Partner | Hannah Hoes (1807–1819) † | |||
Beroep | Politicus Diplomaat Jurist Advocaat | |||
Religie | Gereformeerd | |||
Handtekening | ||||
8e president van de Verenigde Staten | ||||
Aangetreden | 4 maart 1837 | |||
Einde termijn | 4 maart 1841 | |||
Vicepresident(en) | Richard Mentor Johnson | |||
Voorganger | Andrew Jackson | |||
Opvolger | William Henry Harrison | |||
8e vicepresident van de Verenigde Staten | ||||
Aangetreden | 4 maart 1833 | |||
Einde termijn | 4 maart 1837 | |||
President | Andrew Jackson | |||
Voorganger | John Calhoun | |||
Opvolger | Richard Mentor Johnson | |||
Ambassadeur naar het Verenigd Koninkrijk | ||||
Aangetreden | 8 augustus 1831 | |||
Einde termijn | 4 april 1832 | |||
President | Andrew Jackson | |||
Voorganger | Louis McLane | |||
Opvolger | Aaron Vail | |||
10e minister van Buitenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 28 maart 1829 | |||
Einde termijn | 24 mei 1831 | |||
President | Andrew Jackson | |||
Voorganger | Henry Clay | |||
Opvolger | Edward Livingston | |||
9e gouverneur van New York | ||||
Aangetreden | 1 januari 1829 | |||
Einde termijn | 28 maart 1829 | |||
Voorganger | Nathaniel Pitcher | |||
Opvolger | Enos Throop | |||
Senator voor New York | ||||
Aangetreden | 4 maart 1821 | |||
Einde termijn | 20 december 1828 | |||
Voorganger | Nathan Sanford | |||
Opvolger | Charles Dudley | |||
14e procureur-generaal van New York | ||||
Aangetreden | 15 februari 1815 | |||
Einde termijn | 8 juli 1819 | |||
Voorganger | Abraham Van Vechten | |||
Opvolger | Thomas Oakley | |||
|
Hij was een belangrijke organisator van de Democratische Partij, een dominante figuur in het tweepartijensysteem.
Van Burens voorgangers waren geboren op het grondgebied van de latere Verenigde Staten, maar waren Britse onderdanen vóór de Amerikaanse Revolutie. Van Buren was de eerste president die geboren werd als Amerikaans staatsburger en bovendien de eerste president die niet van Britse afkomst was - zijn familie was Nederlands en zijn moedertaal was Nederlands.[2]
Als minister van Buitenlandse Zaken onder Andrew Jackson en dan als vicepresident, was hij een belangrijke figuur in het bouwen van een organisatorische structuur voor de Jacksonian democratie, vooral in de staat New York. Als president wilde hij niet dat de Verenigde Staten Texas annexeerden, een daad die zijn opvolger, John Tyler, acht jaar na de aanvankelijke afwijzing van Van Buren zou bereiken. Tussen de geweldloze Aroostookoorlog en de Caroline-affaire, waren de relaties met Groot-Brittannië en zijn koloniën gespannen.
Zijn regering werd grotendeels gekenmerkt door de economische problemen van zijn tijd, de Paniek van 1837. Hij werd tot zondebok bestempeld voor de depressie en werd "Martin Van Ruin" genoemd door zijn politieke tegenstanders. Van Buren werd weggestemd na vier jaar en verloor van de Whig-kandidaat William Henry Harrison.
In 1848 deed hij mee voor het presidentschap voor een derde partij, de Free Soil Party.