Maxim (machinegeweer)
machinegeweer / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een Maxim is een machinegeweer (of mitrailleur) ontwikkeld door de Amerikaans-Britse ingenieur Hiram Maxim (1840-1916). Door de energie die vrijkomt bij het afschieten van een patroon werd automatisch een volgende patroon in het wapen geladen. De toevoer van patronen geschiedde door middel van geweven stoffen patroonbanden. Het wordt "het wapen genoemd dat het meest geassocieerd wordt met de Britse imperiale verovering",[1] en werd eveneens gebruikt in koloniale oorlogen door andere landen tussen 1886 en 1914.
Maxim | ||
---|---|---|
Illustratie van het Maxim-machinegeweer in het Brockhaus en Efron Encyclopedisch Woordenboek | ||
Land van oorsprong | Verenigd Koninkrijk | |
Dienstgeschiedenis | ||
In dienst | 1889 | |
Gebruikt door | Verenigd Koninkrijk, Keizerrijk Korea, Verenigde Staten, Keizerrijk Rusland, Sovjet-Unie, Duitse Keizerrijk, Ottomaanse Rijk e.a. | |
Oorlogen | Tweede Boerenoorlog, Bokseropstand, Russisch-Japanse Oorlog, Finse Burgeroorlog, Balkanoorlogen, Eerste Wereldoorlog, Russische Burgeroorlog, Tweede Wereldoorlog e.a. | |
Productiegeschiedenis | ||
Ontwerper | Hiram Stevens Maxim | |
Geproduceerd | 1883 | |
Varianten | o.a. Vickers M.18 | |
Specificaties | ||
Massa | 27,2 kg | |
Lengte | 107,9 cm | |
Vuursnelheid | 500 schoten per minuut | |
Projectielsnelheid | 744 m/s |
Voordat Maxim zijn uitvinding deed maakte men in Amerika gebruik van zogenaamde Gatling-kanonnen. Het Gatling-kanon met affuit zoals dat toegepast werd in de Amerikaanse oorlogen was echter een totaal ander wapen. Het principe, zoals bij het Gatling-kanon toegepast, berust op een aantal door handkracht roterende lopen, waarmee opvolgend patronen worden gekamerd en afgevuurd. Een enigszins vergelijkbaar draaiprincipe was eerder toegepast bij de Colt, een revolver met roterende cilinder waarin zes (sixshooter) tot acht patronen zaten.