Meerstemmigheid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Meerstemmigheid of heterofonie (uit het Oudgrieks: ἑτεροφωνία: ἕτερος (heteros), anders, verschillend en φωνή (phõnē), klank, geluid, stem) is een van oorsprong muziektheoretische term die gehanteerd wordt om de afwijkingen van de eenstemmigheid (monofonie) van een melodie in verschillende muzikale partijen aan te duiden. Dit betekent dat twee of meer muzikale stemmen (instrumenten of zangstemmen) verschillende tonen produceren.

BachUnisono245.png
Voorbeeld van meerstemmigheid in de Matthäus-Passion van Bach. (De noten in zwart zijn heterofoon, en de noten in rood zijn unisono.)

In de culturele sector wordt het begrip meerstemmigheid gebruikt door musea en erfgoedinstellingen om een gewenste multiperspectiviteit aan te duiden; de stem van meerdere mensen.

Oops something went wrong: