Mitochondrion

Een mitochondrion[1] of mitochondrium[1] (meervoud mitochondriën[1] of mitochondria) is een door twee membranen omsloten celorganel dat, middels het metabole proces van de celademhaling, fungeert als energieomzetter in de eukaryote cel. Een mitochondrion heeft een diameter van ongeveer 1 micrometer. Cellen met een relatief grote energiebehoefte, bijvoorbeeld spiercellen, hebben een relatief groot aantal mitochondriën in hun cytoplasma.

Celbiologie
Het mitochondrion
Componenten van een mitochondrion: 1. Buitenste membraan 1.1. Porie 2. Intermembraanruimte 2.1. Intercristale ruimte 2.2. Perifere ruimte 3. Lamel 3.1. Binnenste membraan 3.11. Binnenste grensmembraan 3.12. Cristalmembraan 3.2. Matrix 3.3. Cristae 4. Mitochondriaal DNA 5. Matrixkorrel 6. Ribosoom 7. ATP-synthetase
Portaal  Biologie

Tijdens de eerste fase van de celademhaling, de glycolyse, die in het cytoplasma, buiten de mitochondriën, plaatsvindt, worden energierijke stoffen, zoals vetten en glucose, afgebroken tot pyruvaat. In de mitochondrieën wordt uit pyrodruivenzuur het acetyl-co-enzym A geproduceerd. Vervolgens worden, middels oxidatie, energierijke elektronen onttrokken aan dit acetyl-coenzym A (de citroenzuurcyclus). De mitochondriën gebruiken deze energierijke elektronen om tijdens de oxidatieve fosforylering ATP, NADH en FADH₂ te produceren. Met name ATP is een belangrijke energiebron voor veel verschillende soorten reacties in de cel.

Een mitochondrium bezit een dubbel fosfolipide-membraan. Dit bestaat uit:

• een buitenste membraan
• een binnenste membraan, met instulpingen, de cristae.

De ruimte binnen het binnenste membraan is gevuld met de matrix (vloeistof). Ook het aantal cristae staat in relatie met de intensiteit van de celademhaling.