Montagnards (Frankrijk)
Frankrijk / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De montagnards waren de links-radicale politici in de Wetgevende Vergadering en de Nationale Conventie. Ze hadden grote invloed tijdens en na de Franse Revolutie.
De betekenis van de naam "montagnards" heeft te maken met hun plaats in de vergaderzaal op verhoogde banken, als het ware tegen de helling van een berg ('montagne'). De term montagnards werd pas in 1793 algemeen. In de Nederlandstalige literatuur of vertaling worden montagnards ook wel de 'Bergpartij' genoemd.
De montagnards waren afkomstig uit de clubs van de jacobijnen of cordeliers. Robespierre, Georges Danton, Jean-Paul Marat, Lazare Carnot, Paul Barras, Joseph Fouché, Charles Delacroix en Jacques-René Hébert behoorden tot de belangrijkste woordvoerders. Hun tegenstanders waren de girondijnen die de rijke, liberale burgerij vertegenwoordigden. Zij verzetten zich onder leiding van Jacques Pierre Brissot tegen de radicale en overmatige invloed van de Commune van Parijs. De 'derde partij', een wisselende en grote groep republikeinen, zat in de zaal, (de 'plaine' of de 'marais').
De montagnards vertegenwoordigden de sansculotten van Parijs, de winkeliers, de handwerk- en ambachtslieden. Om hun steun te winnen bouwden de Montagnards een economische organisatie op, die kan worden gekenmerkt door inbeslagname, reglementering en nationalisering.[bron?]