Achaeërs
Grieken / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Achaeërs of Achaïers (Oudgrieks Ἀχαιοί / Achaioi[1], Latijn Achaei of Achivi) was oorspronkelijk de naam die Homeros gebruikte voor de oudste Hellenen, ofwel Grieken. Andere namen zijn de Danaërs (Δαναοί)[2] en Argiven (Ἀργεῖοι)[3].
De Achaeërs waren Indo-Europese, Griekssprekende stammen die het Griekse schiereiland binnendrongen. De eerste Hellenen die zich in Griekenland vestigden arriveerden daar omstreeks 1900 v.Chr. De homerische "langharige Achaeërs" maakten deel uit van de Myceense beschaving die het Griekse vasteland begon te domineren vanaf ca. 1600 v.Chr.
Zij vormden een soldatencultuur van hoofdzakelijk jongeren die gemiddeld de leeftijd van 28 jaar bereikten, met sterke interesses voor wapens, paarden en snelle wagens. Meisjes werden moeder op hun 12e, grootmoeder op hun 24e en overleden voor hun 30e.[4]