Natufische cultuur
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Natufische cultuur ook Natufien genoemd, was tussen ca. 12.000 v.Chr. en 9.000 v.Chr. een naar de wadi an-Natuf[1] genoemde epipaleolithische[2] cultuur in het Mediterrane deel van de Levant.
| Natufische cultuur | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
de verspreiding van de Natufische cultuur | ||||
| Regio | Levant | |||
| Periode | Epipaleolithicum/ proto-Neolithicum | |||
| Datering | 12.000 - 9000 v.Chr. | |||
| Typesite | Shuqba-grot | |||
| Voorgaande cultuur | Kebaran, Mushabian | |||
| Volgende cultuur | Khiamien Harifian | |||
| ||||
Een bijzonder kenmerk van deze cultuur is dat de bevolking al vóór de invoering van de landbouw leefde in permanente nederzettingen.[3] De Natufiërs waren waarschijnlijk de voorouders van de bouwers van de eerste neolithische nederzettingen in dat gebied, waarschijnlijk de oudste nederzettingen ter wereld. Deze sedentaire leefwijze zou mogelijk gemaakt kunnen zijn door de overvloed aan natuurlijke hulpbronnen en een gunstig klimaat.