Nederlands rechtspersonenrecht
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Nederlandse rechtspersonenrecht is het deel van het Nederlandse recht dat betrekking heeft op organen, organisaties en andere juridische structuren die rechtspersoonlijkheid hebben. Dit wil zeggen dat ze zelfstandig rechten en plichten kunnen hebben, los van de mensen die ermee verbonden zijn. Zulke structuren worden rechtspersonen genoemd.
Het rechtspersonenrecht is in Nederland primair geregeld in Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. Daarnaast zijn er wetten met aanvullende regels, zoals de Handelsregisterwet die bepaalt dat alle rechtspersonen zich moeten inschrijven in het handelsregister.
Nederland kent een zogenaamd gesloten systeem van rechtspersonen. Dit houdt in dat de wet aangeeft wanneer een juridische entiteit rechtspersoonlijkheid heeft, wat daarvoor de regels zijn, en dat bijvoorbeeld een zelf bedachte entiteit met rechtspersoonlijkheid niet mogelijk is buiten de kaders van het Burgerlijk Wetboek (zie artikel 25). Alle Nederlandse soorten rechtspersoon naar civiel recht zijn dan ook te vinden in boek 2 van het Burgerlijk Wetboek.