Non-proliferatieverdrag
soort verdrag / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Non-proliferatieverdrag (NPV), officieel het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens, is een verdrag dat het bezit van kernwapens beperkt. Het is gebaseerd op drie pijlers: non-proliferatie, ontwapening en het recht om kernenergie voor vreedzame toepassingen te gebruiken. Het NPV is op 1 juli 1968 opengesteld voor ondertekening en anno 2018 door 191 staten geratificeerd (189 VN-leden en waarnemers Vaticaanstad en Palestina; ook Taiwan beschouwt zich gebonden door het NPV). Het trad op 5 maart 1970 in werking. Vier VN-leden hebben het verdrag nooit ondertekend: India, Pakistan en Israël (alle drie kernwapenstaten, al heeft Israël dit nooit bevestigd), alsmede het in 2011 onafhankelijk geworden Zuid-Soedan. Noord-Korea kondigde op 10 januari 2003 aan zich uit het verdrag terug te trekken.
Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens | ||||
---|---|---|---|---|
■ Ondertekend en geratificeerd (kernwapenstaten)
■ Toegetreden (kernwapenstaten)
■ Ondertekend en geratificeerd (overige)
■ Toegetreden (overige)
| ||||
Onderwerp | Non-proliferatie van kernwapens | |||
Ondertekend | 1 juli 1968 in Moskou, Londen en Washington D.C. | |||
In werking getreden | 5 maart 1970 | |||
Voorwaarden voor inwerkingtreding | Ratificatie door de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en 40 andere staten | |||
Ondertekenaars | 93[1] | |||
Partijen | 191[1] | |||
Depositaris | Regeringen van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Sovjet-Unie (thans Rusland) | |||
Status | Geldend | |||
Talen | Engels, Russisch, Frans, Spaans en Chinees | |||
|