Notaris
juridisch beroep en ambt / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een notaris is een jurist en openbaar ambtenaar, benoemd door de overheid, die bevoegd is om authentieke akten te verlijden in de gevallen waarin de wet aan hem of haar die bevoegdheid toekent en een partij dit van hem verlangt. Het beroep van notaris bestaat in landen met een continentaal rechtsstelsel en gaat minstens terug tot het Byzantijnse Rijk. Gedurende de latere periode van het feodalisme werden in meerdere regio's van de Lage Landen de taken die nu de notaris verricht, ook door de schepenen afgehandeld.[1]
