Nucleatiekern
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een nucleatiekern, groeikern, kiem of nucleus is een microscopisch klein deeltje of onzuiverheid waaromheen zich in een metastabiel systeem een faseovergang kan beginnen te voltrekken. Voorbeelden zijn:
- een kristal dat zich begint te vormen tijdens de kristallisatie van een bepaalde substantie uit een oververzadigde oplossing (kristallisatiekernen)
- kleine stofdeeltjes of ijskristallen waaromheen zich in met vocht verzadigde lucht regendruppels beginnen te vormen (condensatiekernen)