Ode an die Freude
werk van Friedrich Schiller / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ode an die Freude (Lofdicht aan de vreugde) is een gedicht geschreven door de Duitse dichter en historicus Friedrich Schiller.
Zie Ode aan de vreugde (film) voor de film van Ingmar Bergman.
Von Schiller schreef de oorspronkelijke versie van het gedicht in 1785. In 1803 paste hij het enigszins aan. Het gedicht is vooral bekend geworden, doordat het wordt gebruikt in de koorfinale van de Negende Symfonie van Beethoven uit 1823. Beethoven voegde voor deze gelegenheid drie regels toe aan het begin.
Tijdens de Olympische Spelen van 1956, 1960 en 1964 werd Beethovens uitvoering al als volkslied gespeeld voor het Duitse Eenheidsteam en in 1972 koos de Raad van Europa de "ode" uit als volkslied. In 1985 werd het door de staatshoofden en regeringsleiders van de Europese Unie uitgekozen als officieel volkslied van de Europese Unie.
| Ode an die Freude |
|---|
O Freunde, nicht diese Töne! |
| 1De eerste drie regels werden toegevoegd door Beethoven in 1823 en ontbraken in de beide versies van Schiller. |