Omkering
term in muziektheorie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Omkering (of inversie) is een muzikaal verschijnsel waarbij de toonafstand van een toon in plaats van vanaf de grondtoon tot aan het octaaf gemeten wordt.
Omkering (of inversie) is een muzikaal verschijnsel waarbij de toonafstand van een toon in plaats van vanaf de grondtoon tot aan het octaaf gemeten wordt.