Oost-Litouwse grafheuvelcultuur
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Oost-Litouwse grafheuvelcultuur is een archeologische cultuur van de vroege middeleeuwen, op het grondgebied van Oost-Litouwen en Noordwest-Wit-Rusland. De cultuur dankt zijn naam aan de aanwezigheid in Litouwen van ongeveer 230 groepen van in totaal ongeveer 6000 van eenzelfde type grafheuvels. Op het grondgebied van Wit-Rusland bevinden zich ongeveer 80 groepen aan de bovenloop van de Neris en aan de rechteroever van de Memel nabij de grens met Litouwen.
Oost-Litouwse grafheuvelcultuur | ||||
---|---|---|---|---|
Regio | Oost-Litouwen en Noordwest-Wit-Rusland | |||
Periode | vroege middeleeuwen | |||
Datering | 5e -8e eeuw | |||
Voorgaande cultuur | geborsteldkeramiekcultuur | |||
Volgende cultuur | grootvorstendom Litouwen | |||
|
Het verspreidingsgebied van de cultuur wordt in het westen begrensd door de middenloop van de Memel en in het noorden door de bovenloop van de Šventoji, in het zuiden omvat het de stroomgebieden van de Merkys en Neris. Het westelijke deel van het huidige district Mjadel van de oblast Minsk maakte deel uit van het verspreidingsgebied, het oostelijke deel werd bezet door de Toesjemljacultuur. De grens was een bos (Narotsjanskaja Poesjtsja) tussen de meren Svir en Narotsj.
De Oost-Litouwse grafheuvelcultuur volgde in de 5e eeuw op de geborsteldkeramiekcultuur. De cultuur ontstond uit de bevolkingen van de geborsteldkeramiek- en Dnjepr-Dvinaculturen, vermengd met dragers van de Wielbark- en Bogaczewo-culturen.
De meeste onderzoekers brengen de Oost-Litouwse grafheuvelcultuur in verband met de voege Litouwers of Litva, welke in geschreven bronnen uit de 9e tot 12e eeuw genoemd worden.
Vanaf de 8e eeuw werden onder invloed van het christendom in het grootvorstendom Litouwen geen grafheuvels meer opgeworpen. Ze werden vervangen door vlakgraven.