Palmach
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Palmach (Hebreeuws: פלמ"ח, acroniem van Plugot Maḥatz (Hebreeuws: פלוגות מחץ), letterlijk "stoottroepen") was de elite-eenheid van de Hagana, het ondergrondse leger van de Jisjoev (Joodse gemeenschap) gedurende de periode van het Britse mandaat over Palestina. De Palmach werd op 15 mei 1941 door het opperbevel van de Hagana opgericht en wel om twee redenen:
- om de Joodse gemeenschap in Palestina te verdedigen voor het geval de Duitse Wehrmacht zou triomferen in Noord-Afrika en zou doorstoten naar Palestina
- om dezelfde taak op zich te nemen voor het geval de Britten zich zouden terugtrekken uit Palestina.
Vanaf haar stichtingsdatum ontwikkelde de Palmach zich: eerst een 100 man, dan 3 pelotons, waar 3 assisterende eenheden bij kwamen (begin van een marine, van een luchtmacht en een inlichtingeneenheid). Niet lang voor het uitbreken van de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 werden er 3 brigades gevormd. Met als maximumaantal manschappen zo'n 6000 man (en vrouw) sterk en uitsluitend uit Joodse vrijwilligers bestaand. Toen David Ben Gurion in 1948 het Israëlisch defensieleger oprichtte kwam er een eind aan het bestaan van de Palmach. In 1949/50 voelden veel hogere officieren van het eerste uur zich – daarom – én om bijkomende politieke redenen genoodzaakt ontslag te nemen (The General's Revolt). De ruggengraat van het oppercommando van het Israëlisch defensieleger werd echter nog lange tijd gevormd door ex-Palmach-leden.