Parlementair onderzoek in Nederland
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een Parlementair onderzoek is in Nederland een onderzoek uitgevoerd door de Eerste of Tweede Kamer. Soms werd daar een speciale commissie mee belast, soms een subcommissie of een werkgroep van enkele leden. Sinds een wijziging van het Reglement van Orde in 1994 wordt een tijdelijke commissie ingesteld, die het onderzoek uitvoert.
De staatsrechtelijke bedoeling van een onderzoek is, te onderzoeken hoe iets nu eigenlijk zit, met andere woorden de waarheid boven tafel krijgen. Net als voor het houden van een enquête is hiervoor een Kamermeerderheid vereist. Nadat een onderzoekscommissie onderzoek heeft gedaan en betrokkenen bij het voorwerp van onderzoek heeft gehoord, stelt de commissie in de regel een rapport met bevindingen op. De Kamer debatteert vervolgens eerst met de commissie en later met het kabinet over de conclusies die hieruit kunnen worden getrokken. In tegenstelling tot Parlementaire enquêtes is er voor een gewoon Parlementair onderzoek tot dusverre niets in de wet geregeld. De ingestelde commissie krijgt wel een onderzoeksopdracht mee, maar geen enquêtebevoegdheden. Er wordt gewerkt aan modernisering van de wetgeving omtrent beide onderzoeksvormen. Getuigen hebben juridisch een veel vrijblijvender positie dan bij een enquête. Parlementaire onderzoeken worden dan ook beschouwd als een 'lichtere' vorm van onderzoek dan een enquête.