Perpetual beta
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Perpetual beta (Engels voor: 'eeuwig bèta') is een neologische term die gebruikt wordt om software of systemen te beschrijven die nooit uit het zogeheten 'bèta-stadium' komen. Ze blijven altijd als bètaversie bestaan. Het wordt meestal door ontwikkelaars gebruikt om het mogelijk te maken nieuwe mogelijkheden beschikbaar te stellen zonder deze volledig door te testen. Het spreekt voor zich dat perpetual beta niet geschikt is voor kritieke systemen. Echter in vele reeds operationele systemen vindt men dat dit perpetual beta-stadium tot snellere en flexibelere ontwikkeling, enscenering, en implementatie van nieuwe versies leidt.